Van de meeste huidige hondenrassen is de oorsprongsgeschiedenis goed te achterhalen. De Landseer ECT geschiedenis verliest zich echter in de nevelen van het verleden.

Slechts vermoedens omtrent de oorsprong van het ras blijven ons deel. Een zeker aangrijpingspunt is er echter; de Landseer ECT stamt af van de oer-Newfoundlander.· Toen rond 1750 de Engelsen en de Fransen Newfoundland herontdekten vanwege z'n rijke visgronden, troffen ze op de eilanden grote zwarte, langharige honden aan.

Deze honden werden, zij het gering in aantal, mee teruggebracht naar de Oude Wereld waar ze vooral in Engeland en Frankrijk zo goed in de smaak vielen, dat er op volgende reizen steeds meer werden mee teruggebracht. Vermoed wordt nu dat de Engelsen en/of Fransen ook honden vanuit Europa mee naar Newfoundland namen. Of dit witte of zwart-witte honden zijn geweest zal altijd wel een vraag blijven. Het directe gevolg van de import van de Europese honden was echter dat ze werden gekruist met de oer-Newfoundlanders.
De nakomelingen uit deze kruisingen bleken op de lange duur een iets minder zware bouw te hebben dan de oorspronke1ijke honden van de eilanden en de vachtkleur was wit met zwarte aftekeningen. Deze "nieuwe" honden werden onderling gekruist en hun populatie groeide gestaag. Vanzelfsprekend werden ook deze honden op den duur naar het vaderland meegebracht en hun populariteit werd zo groot dat ze hun zwarte neef geheel naar de achtergrond begonnen te dringen.

Zo rond 1830 was hun populariteit het grootst en speciaal bij de Engelse adel. In deze kringen was het waarschijnlijk dat de bekende Britse dierenschilder "Sir Edwin Landseer" deze honden leerde kennen. Vele van deze wit-zwarte honden heeft hij destijds op z'n schilderijen vereeuwigd, en dit had tot gevolg dat de wit-zwarten al gauw tot Landseer ECT-honden werden bestempeld. Ondanks het feit dat de honden ontegenzeggelijk verbonden waren met de beroemde schilder Sir Edwin Landseer, was hun populariteit toch maar van korte duur. Langzaam maar zeker begonnen de Newfoundlanders hun verloren terrein terug te veroveren. Helaas voor de Landseer ECT raakten ook de Engelse fokkers uitgekeken op het ras. Slechts enkele idealisten op het continent, met name in Zwitserland en Duitsland, wisten het ras voor de ondergang te behoeden. Dit ging echter niet over het pad der rozen. Om vanuit het kleine aantal dat nog was overgebleven een redelijk bestand op te bouwen waren inkruisingen met andere rassen nodig. Men probeerde het met de Newfoundlander, Kuvasz en Sint Bernhard. Het lukte de Landseer voor totale ondergang te behoeden, maar de twee Wereldoorlogen zorgden weer voor een minimalisering van het bestand.

Pas in de jaren vijftig van deze eeuw lukte het een aantal Duitse fokkers de Landseer weer iets van hun oude roem terug te geven. Kennelnamen als "v. Schartenberg", "v.d. Lüneburger Heide", zijn heden te dage nog steeds een begrip in de Landseer wereld. uit deze periode stamt ook de controverse tussen de Landseer mensen en de Newfoundlanderliefhebbers over het feit omtrent de zelfstandigheid van de Landseer als ras. Een aantal Kynologen meende dat de Landseer geen eigen ras zou kunnen zijn, omdat er steeds inkruisingen van ander rassen voor nodig waren om het in stand te houden. De andere groep beweerde echter het tegendeel. Mensen als Emil Burkhard en Otto Walterspiel hebben zich ingezet voor de erkenning van de Landseer als zelfstandig ras. En in 1961 was het dan eindelijk zover dat de Landseer door de F.C.I. werd erkend. Vanaf 1965 tot 1975 waren er in Nederland geen Landseers meer. De oude Landseer fokkers, waaronder "v.h. Noorderstrand", waren gestopt met fokken of hadden zich toegelegd op andere rassen. Medio de jaren zeventig werden
er Landseers vanuit Duitsland naar Nederland gehaald, "Donko v. Moorteich" en "Certa v. Moorteich". En op deze twee landseers is o.a. het huidige Landseer bestand van ons land gebaseerd.

Karakter en gedrag

De Landseer ECT is boven alles een hond met een tamelijk grote drang om iets "te doen" met de baas. Hij is actief, heeft temperament, maar behoort beslist niet nerveus te zijn. Hij is
zelfverzekerd, aanhankelijk, intelligent, trouw aan zijn baas, tamelijk zachtmoedig van aard en bij voldoende vrije beweging buiten, prettig rustig in huis.

De meeste Landseers beschikken over een flinke portie onafhankelijk- en eigen zinnigheid. Zijn baas draagt een grote steen bij in de ontwikkeling van zijn karakter. Wie zijn hond zeer consequent, zonder hardhandigheid, maar met veel liefde en geduld opvoedt, zal aan de Landseer een fijne kameraad hebben·

Om te voorzien in zijn behoefte aan beweging en "werk", is elke dag een lange wandeling van ca. 1 a 1½ uur, waarbij ook los moet kunnen lopen, noodzakelijk. Daarnaast is dan 3 maal daags een korter ommetje voldoende. De Landseers zijn dol op water. Bijna alle Landseers zwemmen graag en goed, en hier ligt een goede mogelijkheid voor de baas om met z'n hond "bezig" te zijn. Het gooien van stokken, dummy's of andere objecten in het water, die de hond dan weer ijverig op het droge brengt, vormt een immer gewaardeerd spel. Er zijn zelfs Landseers die voorwerpen van de bodem opduiken. Dagelijks de mogelijk om te zwemmen is ideaal; waar dit niet kan bijv. omdat u niet in de buurt van water woont, dient toch geprobeerd te worden het water regelmatig op te zoeken. Volwassen Landseers beschikken over veel uithoudingsvermogen en kunnen ook heel goed naast de fiets. Vanaf 1 jaar kan begonnen worden met 5minuutjes, wanneer hij 1~ jaar is kan dat een ~uur geworden zij. Vooral wanneer er eens een keer niet zoveel tijd is voor een lekkere lange wandeling is dit een goed alternatief.
Het is zeker aan te bevelen met een Landseer een puppycursus (vanaf 3 maanden oud) en later een gewone gehoorzaamheidscursus te volgen; zeker voor de mensen die nog weinig of geen ervaring hebben met het opvoeden van een hond. Maar ook de zogenaamde benendigheidscursussen worden door hen zeer gewaardeerd, daar de meeste honden zelf er ook plezier in hebben om met de baas te "werken".

De Landseer behoort tot de groep der waak- en verdedigingshonden. Dit feit zegt iets omtrent bepaalde te verwachten karaktereigenschappen. Hij is meestal wel waaks, echter niet blafferig, veel Landseers weten uitstekend onderscheid te maken tussen (in hun ogen) werkelijk onraad en bijv. een argeloze voorbijganger. Hij behoort niet scherp te zijn en zal als het goed is bij onraad of gevaar v90r baas of huisgenoten altijd eerst waarschuwen (grommen) en pas wanneer het werkelijk niet anders kan zijn tanden gebruiken. Landseers en kinderen zijn vaak gek op elkaar en soms gezworen kameraden. De meeste honden kunnen ook ongelooflijk veel van kinderen hebben. Toch worden er in ons dichtbevolkte land regelmatig juist vaak jonge kinderen door honden (klein of groot formaat, ras zuiver of rasloos) gebeten. Hoe komt dat dan? Een hond is een roedel (=groeps) dier, en geen "verstands"- maar een "instincts"- wezen. Een zelfbewuste (dominante) hond zal huisgenoot/kinderen als mede-roedelgenoten zien en bevelen of overheersing van jonge kinderen (tot 12 jaar) negeren of niet accepteren.

Hond en kind verstaan elkaars "taal" en signalen niet; honden onder elkaar kennen bijtremmend- en onderwerpingsgedrag, d.w.z. dat de verliezer (de mindere) zich op de rug gooit en muisstil en onbeweeglijk blijft liggen. Kleine kinderen zijn in conflictsituaties eigenlijk nooit tegen een wat grotere, volwassen hond opgewassen. En aangezien het kind noch bijtremmend, noch
onderwerpingsgedrag toont aan de hond, kunnen er problemen ontstaan. Dit alles geldt uiteraard voor alle honden, al dan niet met stamboom, en qua formaat variërend tussen Chihuahua en Ierse Wolfshond. Maar nochmaals : Landseers en kinderen zijn vaak gek op elkaar en soms zelfs onafscheidelijk. Veel Landseers zullen dwars voor het kind gaan staan als er gevaar dreigt voor de kleine. Echter om problemen te voorkomen:

- Laat de hond niet met jonge kinderen alleen in de kamer.
- Laat nooit een jong kind de hond uitlaten
- De hond zal het kind niet gehoorzamen.
- Leer kinderen respect te hebben voor de hond en maak ze duidelijk dat een hond een dier·is en geen speelgoed.
- Leer kinderen de hond met rust te laten wanneer deze eet of slaapt, en alleen dan te spelen·
· wanneer de hond erom vraagt.

De Landseer is een fantastische hond en vooral ook een echte vriend voor diegene die de nodige tijd aan hem kan besteden, die opgewassen is tegen zijn vaak eigenzinnig gedrag en die in staat is hem een goede, consequente opvoeding te geven.